ادبیات داستانی در مقابله با فراموشی پسااستعمار بررسی رمان جویندگان استخوان نوشته ی طاهر جاعوط

زمانی که فرانسویان بر الجزایر حاکم بودند، ادبیات این کشور وسیله‌ی بود برای مبارزه علیه استعمارگر. بعد از استقلال، ادبیات سمت و سوی دیگری پیدا کرد: تعداد زیادی از نویسندگان در پی ردپای هویت چندپاره‌ی الجزایری و پاسخ به این سؤال که چرا هنوز خشونت کشور را ترک نکرده‌است قلم‌فرسائی کردند و به همین دلیل بسیاری کشته شدند از جمله طاهر جاعوط روزنامه‌نگار و نویسنده. دومین رمان او جویندگان استخوان (1984) بر ماندگاری خشونت در پسااستعمار متمرکزاست: با وجود خروج استعمارگر و پیروزی مردم در جنگ‌های استقلال، خشونت هنوز پابرجا و درحال گسترش است. هدف از نگارش این مقاله بررسی رمان به عنوان ژانری ترکیبی، برای یادآوری بخش‌هایی از تاریخ که به فراموشی سپرده شده، دست‌کاری شده یا اساساً نوشته نشده‌اند و تحلیل جویندگان استخوان است: این رمان جامعه‌ای که تسلیم روابط اداری فاسد و نفوذ اسطوره‌هایی‌ که به مقاومت در برابر صلح در پسااستعمار دامن می‌زنند را به تصویر می کشد؛ جامعه‌ای که آرمانهایی را که برایشان جنگیده به دست فراموشی سپرده‌است.